از خونه پیاده راه افتادم تا برم دخترما از مهد بیارم تومسیر که داشتم میرفتم یه پرنده خیلی قشنگ توی چمن ها داشت راه میرفت یه بچه کوچولو دوید به سمتش تا بگیردش هرچی بچه بیشتر می دوید پرنده دورتر میشد .
باخودم فکرکردم طفلکی بچه خوب دلش میخواست این پرنده را بگیره پس به سمتش اومد اما هرچه بیشتر می دوید پرنده دورتر میشد راه حل چی بود کجای کار این بچه اشتباه بود که به خواستش نمیرسید ؟
خیلی وقتها ماخواسته های زیادی داریم ودنبال خواسته هامون میدویم اما بهش نمیرسیم دقیقا مثه این پسربچه .خوب چرا؟
یا بارها شده دیدم که بچه ها دوست دارن پروانه ای که روی گل نشسته را بگیرن به سمتش میرن واون پرواز میکنه ومیره وهرچی دنبالش میدون پروانه دورتر میشه
تلاش درجهت خواسته هامون فقط دویدن به سمتشون نیست بلکه یه وقتهایی باید کاری کنیم که خواسته ی ما به سمتمون حرکت کنه چطوری؟
مثلا اگر اون پسربچه یه مقداری دونه تودستش میریخت حتما اون پرنده به سمتش میومد ولازم نبود اینقدر بدوه تازه به پرنده هم نرسه
یا درمورد پروانه هم اگر گل بشیم خودپروانه میاد رومون میشینه بدون اینکه اینقدر دویده باشیم
پس باید به چگونه تغییر کردن فکرکنیم وبدانیم دویدن به سمت خواسته ها اونم باشتاب بهترین تغییر نیست .
درباره این سایت